- Renta z tytułu niezdolności do pracy
- Renta socjalna
- Dodatek pielęgnacyjny
- Świadczenie rehabilitacyjne
- 500+ Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji
1. Renta z tytułu niezdolności do pracy
Osoba niezdolna do pracy to osoba, która utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania tej zdolności po przekwalifikowaniu.
Prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy przysługuje osobie, która spełnia łącznie następujące warunki:
- jest niezdolna do pracy
- ma wymagany – odpowiednio do wieku, w którym powstała niezdolność do pracy okres składkowy i nieskładkowy
- niezdolność do pracy powstała w określonym przepisami czasie.
O niezdolności do pracy orzeka i wypłaca rentę właściwy organ emerytalno-rentowy, do którego należy osoba ubezpieczona, np. ZUS, KRUS, Wojskowe Biuro Emerytalne albo Zakład Emerytalno-Rentowy MSWiA. Renta z tytułu niezdolności do pracy może być przyznana na stałe lub na czas określony. Wysokość renty z tytułu niezdolności do pracy zależy od:
- wymiaru udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych
- wysokości zarobków wskazanych do obliczenia renty
- kwoty bazowej obowiązującej w dniu nabycia prawa do renty
- stopnia orzeczonej niezdolności do pracy
Osoba pobierająca rentę z tytułu niezdolności do pracy może podjąć zatrudnienie na zasadach wynikających z przepisów podjęcie zatrudnienia i osiągnięcie dodatkowego dochodu może się wiązać z obniżeniem kwoty renty lub jej zawieszeniem.
2. Renta socjalna
Prawo do renty socjalnej przysługuje osobie, która spełnia łącznie następujące warunki:
- jest pełnoletnia
- jest całkowicie niezdolna do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:
- przed ukończeniem 18. roku życia albo w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej,
- przed ukończeniem 25. roku życia, w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.
Renta socjalna może być przyznana na stałe lub na czas określony. Wysokość renty socjalnej jest dla wszystkich taka sama. Rentę socjalną wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub w szczególnych sytuacjach Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
Osoba pobierająca rentę socjalną może podjąć zatrudnienie na zasadach wynikających z przepisów. Podjęcie zatrudnienia i osiągnięcie dodatkowego dochodu może się wiązać z obniżeniem kwoty renty socjalnej lub jej zawieszeniem.
Rentę socjalną wypłaca się za miesiące kalendarzowe w dniu, który ustalony jest w decyzji jako termin płatności. W przypadku, gdy osoba uprawniona nie może odebrać renty samodzielnie, rentę będzie otrzymywać opiekun prawny lub faktyczny. W przypadku opiekuna faktycznego konieczne jest przedłożenie w ZUS oświadczenia o sprawowaniu faktycznej opieki nad osobą uprawnioną do renty socjalnej. Potwierdzenie sprawowania opieki faktycznej nad osobą uprawnioną do renty socjalnej, następuje na wniosek osoby sprawującej opiekę. Druk oświadczenia dostępny jest w oddziałach ZUS oraz do pobrania TU – pobierz wniosek.
W celu uzyskania potwierdzenia sprawowania faktycznej opieki nad osobą uprawnioną do renty socjalnej, druk oświadczenia składa się w Urzędzie Miejskim w Gliwicach ul. Zwycięstwa 21 w Biurze Podawczym lub w Wydziale Zdrowia i Spraw Społecznych – pok. 206. Zgodnie bowiem z art. 12 b ustawy o rencie socjalnej „Sprawowanie opieki faktycznej nad osobą uprawnioną do renty socjalnej potwierdza wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu osoby uprawnionej”.
Wniosek podlega weryfikacji w postępowaniu wyjaśniającym prowadzonym przez Ośrodek Pomocy Społecznej w Gliwicach. Prezydent Miasta Gliwice potwierdza sprawowanie opieki faktycznej nad osobą uprawnioną do renty socjalnej wskazaną we wniosku, jeżeli z ustaleń dokonanych w wyniku postępowania wyjaśniającego, okoliczność ta jest bezsporna i potwierdzona pozytywną opinią Ośrodka Pomocy Społecznej w Gliwicach.
3. Dodatek pielęgnacyjny
Dodatek pielęgnacyjny przysługuje:
- osobie uprawnionej do emerytury lub renty, jeżeli osoba ta została uznana za całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji
- osobie, która ukończyła 75 lat i jest uprawniona do emerytury lub renty.
Osoba niezdolna do samodzielnej egzystencji to osoba, u której stwierdzono naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych.
Osoba, która ukończyła 75 lat, dodatek pielęgnacyjny otrzymuje z urzędu – nie ma potrzeby składania wniosku.
Dodatek pielęgnacyjny wypłaca właściwy organ emerytalno-rentowy, do którego należy osoba ubezpieczona, np. ZUS, KRUS, Wojskowe Biuro Emerytalne albo Zakład Emerytalno-Rentowy MSWiA.
4. Świadczenie rehabilitacyjne
Świadczenie rehabilitacyjne to forma wsparcia przysługująca osobie, która spełnia jednocześnie następujące warunki:
- zakończył się dla niej okres pobierania zasiłku chorobowego,
- jest nadal niezdolna do pracy
- dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy,
jeśli:
- wykorzystała okres pobierania zasiłku chorobowego,
- stara się o rentę z tytułu niezdolności do pracy,
- lekarz orzecznik ustalił, że dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy.
Świadczenie rehabilitacyjne może być przyznane na okres przywrócenia zdolności do pracy, najdłużej na 12 miesięcy. Może ono być przyznane jednorazowo lub w częściach.
O przyznaniu świadczenia decyduje lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
5. 500+ Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji
Świadczenie uzupełniające przysługuje:
- osobie, która ukończyła 18 lat,
- jest niezdolna do samodzielnej egzystencji, a niezdolność ta została stwierdzona orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji lub całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji,
- osobie, która nie jest uprawniona do emerytury ani renty, nie ma ustalonego prawa do innego świadczenia pieniężnego finansowanego ze środków publicznych, np. zasiłku stałego albo zasiłku okresowego, ani nie jest uprawniona do świadczenia z zagranicznej instytucji właściwej do spraw emerytalno-rentowych, albo jest uprawniona do tych świadczeń (emerytury, renty albo innych świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych, łącznie z kwotą wypłacaną przez zagraniczną instytucję właściwą do spraw emerytalno-rentowych), ale ich łączna wysokość brutto nie przekracza wartości ustalonej ustawowo.
Wnioski należy składać do organów wypłacających świadczenia emerytalno-rentowe (ZUS, KRUS, Zakład Emerytalno–Rentowy MSWiA, Wojskowe Biuro Emerytalne).
W przypadku osób niepobierających świadczeń emerytalno-rentowych
oraz otrzymujących zasiłki z pomocy społecznej wnioski składane są do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Szczegółowe informacje można znaleźć na stronach: